De Baudolinos e outros seres.

Ou de cómo un ser ao que daremos o nome de Baudolino non estaría moi lonxe de ser un membro máis das Tontas de la Maraca:

# Non vou dicir... porque no fondo vou ter razón.

# Non sei como se di... chámolle Tojo, pero supoño que non é así... bueno, un toxo si que era.

# Eles, cando morren, bueno... antes de morrer, mandan facer un epitafio.

# Aquelo de: "Hostia! Aquí que pon? Estes falan unha cousa rara que non é entendible e entón hai que ir alí a dar paus." (Así fundamenta Baudolino os inicios das guerras.)

# Microsociedade de McDonald's.

# Esta imaxe é...ben!

# Aí tedes a esa especie de cubo de lixo...

# Se pensamos na relación estreita entre o mundo da prostitución e a interpretación barra tradución (...)

# Por que vos rides con Pocahontas? Porque a convertiron nun producto lacrimóxeno infantil e xuvenil? Pocahontas existiu, e tivo os seus momentos bos e malos, como todo o mundo. Púxena porque nunca pensamos en Pocahontas como unha colega, como a intérprete que era.


Baudolino dixit.